دلار ناجی بورس‌ شد/در دل بازار چه می‌گذرد؟

 به نقل از دنیای اقتصاد، بازار سهام در پایان معاملات روز یکشنبه نتوانست مسیری مشابه افزایش ۸۷ / ۲درصدی روز قبل را طی کند و در نهایت به افت ۱/ ۰ درصدی رضایت داد.

در این روز آنچه که بیشتر از هر چیزی به چشم آمد، امنیت نمادهای بنیادی بازار سهام و مصونیت نسبی آنها در مقابل نوسانات هیجانی بود که به‌نوعی توانست راه این نمادها را از راه بیشتر نمادهای بازار (از حیث تعداد) جدا کند. به‌عبارتی از سه عامل محرک افزایش تب خرید سهام در دادوستدهای روز شنبه یعنی انتخاب رئیسی جدید برای سازمان بورس، باقی‌ماندن دلار در کانال ۲۷ هزار تومان و رشد مناسب قیمت نفت و فلزات در بازارهای کالایی، نخستین مورد به سردی گرایید؛ اما دو عامل دیگر ضامن ادامه رشد قیمت‌ها در سهام گروه‌های کامودیتی‌محور شد.

به‌نظر می‌رسد که در صورت ثبات در قیمت فعلی ارز، بازار سهام به‌ویژه در بخش بنیادی‌ها همچنان بتواند خود را با شرایط خوب بازارهای جهانی وفق داده و روزهای متعادلی را سپری کند. در این میان در صورتی‌که سرمایه‌‌گذاری در این بازار با نگاهی تحلیلی و بر اساس پشتوانه‌های بنیادی صورت پذیرد، به‌نظر می‌رسد کمترین ریسک به بورس‌بازان تحمیل شده و به‌عبارتی ساده‌تر شاهد یک سرمایه‌‌گذاری ‌ایمن در روزهای پرفراز و فرود تالار شیشه‌ای باشند.

  غلیان سبز رنگ احساسات

هرچه معاملات روز شنبه بورس تهران برای بورس‌بازان خوشایند بود، اما روز گذشته بیش از ۱۴۰۰ واحد از ارتفاع شاخص بورس تهران کم شد. در این روز عقبگرد ۱/ ۰درصدی نماگر یاد‌شده موجب شد تا شاهد قرار‌گرفتن این نماگر در محدوده یک میلیون و ۴۳۶ هزار واحدی باشیم.روز یکشنبه آنچه که بیش از هر چیز سبب شگفتی شد، این بود که هیجان ناشی از تغییر رئیس سازمان بورس نتوانست بیش از یک روز دوام بیاورد، همین امر سبب شد تا برخلاف انتظار بسیاری از اهالی بازار سرمایه تنها پس از گذشت تنها یک روز از رشد بیش از ۴۰ هزار واحدی شاخص بورس شاهد افت این نماگر باشیم. اینطور که به‌نظر می‌آید بازار سرمایه با یک مشکل همیشگی روبه‌رو است. هر اتفاقی کوچک و بزرگی در صحنه اقتصاد یا حتی مسائل خرد مربوط به بورس که در ذهن افکار عمومی از وزن قابل‌توجهی برخوردار است، به‌راحتی می‌تواند فعالان بازار را تحت‌تاثیر قرار دهد و طی زمان کوتاهی به‌طور موقت یا کوتاه‌مدت سمت و سوی بازار را عوض کند؛ فرقی هم نمی‌کند که این مساله موردی همچون احتمال احیای برجام باشد یا تغییر رئیس سازمان بورس که عمر تاثیر آن بر بازار سرمایه تنها در حد یک روز است. در تحلیل این مساله البته آنچه که از اهمیت بسزایی برخوردار است این است که بدانیم امر اثرپذیری به خودی خود نه‌تنها مساله‌ای کاملا طبیعی و حتی جزئی از ذات بازارهای مالی است، اما آنچه که در مورد بورس ایران به‌نظر می‌رسد این است که این اثر‌پذیری در مواردی سمت و سویی غیر‌معقول دارد. برای مثال در مورد همین مساله اخیر بازار دیگر به این نکته توجه نمی‌کند که صرف تغییر رئیس سازمان را نمی‌توان به‌عنوان یک عامل بنیادی با اثر آن بر بازار سرمایه دانست؛ این در حالی است که در آن واحد بازار به این انتخاب واکنش نشان داده است. به هر روی چنین تغییری اگر در عرض یک روز آن هم به دلیل تغییر غیر‌قابل‌انتظار یک قانون یا تغییر قابل‌توجه در مولفه‌های بنیادی یک صنعت باشد غیر معمول نیست، اما رشد بازار و افزایش خرید هیجانی سهام به دلیل تنها یک عامل همانند تغییر رئیس سازمان بورس اگرچه در بازار سرمایه ایران تازگی نداشت اما معقول نبود، چراکه هنوز نه آینده برجام مشخص است و نه در سایر مولفه‌های اثرگذار، تغییری محسوسی رخ نداده که بتوان با دلار ۲۷ هزار تومان آن را به فال‌نیک گرفت. در همین راستا بیراه نیست که تب تند بازار تنها در عرض یک روز به عرقی سرد تبدیل شد و نماگر‌های بورس و فرابورس را به مانند روزهای پایانی هفته گذشته به عقب راند